Γιατί η μουσική της Taylor Swift μας κάνει τόσο συναισθηματικούς
Μια πρόταση για τις μάζες: Τώρα θα ήταν μια καλή στιγμή να ελέγξετε τον αγαπημένο σας θαυμαστή της Taylor Swift. Μετά από μήνες πυρετωδών προσδοκιών, η σούπερ σταρ παρέδωσε το 11ο στούντιο άλμπουμ της, Τμήμα Βασανισμένων Ποιητώντην Παρασκευή—και τα Swifities παντού χάνουν το μυαλό τους.
Από τη σκοπιά της νευροεπιστήμης, η απάντηση είναι λογική. Έρευνες προτείνουν ότι η μουσική ενεργοποιεί το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, πυροδοτώντας την απελευθέρωση του νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη. «Γνωρίζουμε ότι η μουσική είναι πολύ συνδεδεμένη με το συναίσθημα για διάφορους λόγους», λέει η Lindsay Halladay, αναπληρώτρια καθηγήτρια νευροεπιστήμης και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Santa Clara. «Ο ρυθμός της μουσικής μπορεί πραγματικά να ρυθμίσει τις νευρικές ταλαντώσεις, οι οποίες μερικές φορές ονομάζονται εγκεφαλικά κύματα. Μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που επικοινωνεί ολόκληρος ο εγκέφαλος». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορεί να νιώθετε περισσότερη ενέργεια αφού ακούσετε αισιόδοξη μουσική, για παράδειγμα, ή χαλαρώστε μετά από μια βραδιά Μπετόβεν.
[time-brightcove not-tgx=”true”]Αλλά τι είναι αυτό που έχει τόσο βαθιά απήχηση στη μουσική της Swift, συγκεκριμένα; Ρωτήσαμε μερικά ψυχολόγοι που φεγγαρώνουν ως Swifties.
Τραγουδάει για πράγματα που όλοι βιώνουμε
Πέρυσι, όταν εκατομμύρια άνθρωποι προσπαθούσαν να βγάλουν εισιτήρια για το Eras Tour, οι φοιτητές στο Χριστιανικό Πανεπιστήμιο του Τέξας εργάζονταν εξίσου σκληρά για να μπουν στο “Psychology (έκδοση Taylor’s),” ένα νέο μάθημα που προσέφερε η αναπτυξιακή ψυχολόγος Naomi Ekas. «Παίρνουμε διαφορετικά θέματα και θέματα από τη μουσική ή τη ζωή της και εφαρμόζουμε μια αναπτυξιακή προοπτική σε αυτό», λέει. Τα μαθήματα έχουν επικεντρωθεί, για παράδειγμα, στην απιστία, την εκδίκηση, την έλξη και τους χωρισμούς.
Σε ένα πρόσφατο μάθημα, ο Έκας έπαιξε Μάρτζοριτο καταστροφικό Αιώνια μελωδία που αποτίει φόρο τιμής στη γιαγιά της Σουίφτ. (Έπρεπε να σου κάνω ερωτήσεις, έπρεπε να σε ρωτήσω πώς να είσαι, τραγουδάει.) Πολλοί από τους 120 μαθητές άρχισαν να κλαίνε και ρώτησαν αν είχαν λίγα λεπτά για να στείλουν μήνυμα στη γιαγιά τους ή στη μαμά τους ή στον μπαμπά τους. «Όλοι λέγαμε: «Συνεχίζουμε με το μάθημα σήμερα; Γιατί είμαστε πολύ λυπημένοι», θυμάται ο Έκας.
Διαβάστε περισσότερα: Η Taylor Swift αγκαλιάζει τα 5 στάδια της θλίψης. Θα έπρεπε;
Αυτό μιλά για την καθολικότητα των θεμάτων που προβάλλει το Swift. «Όλοι βιώνουμε την απώλεια», λέει. «Όλοι βιώνουμε φίλους που μας πλήγωσαν και θέλουμε να τους ξαναδούμε και να τους εκδικηθούμε. Όλοι ερωτευόμαστε, όλοι ερωτευόμαστε». Γνωρίζοντας ότι η Swift αισθάνεται αυτό που νιώθουμε επικυρώνει τα συναισθήματά μας, λέει ο Ekas — σας ενημερώνει ότι είναι εντάξει να κλίνετε σε αυτό το σπαραγμό ή τη χαρά.
Οι στίχοι της αποτυπώνονται στον εγκέφαλό μας
Όταν η μουσική προκαλεί ένα συναίσθημα—ίσως θυμό αν μόλις το ακούσατε Κακό αίμαή λαχτάρα αν έχεις Φόρεμα σε επανάληψη — πιθανότατα θα βιώσετε πιο δυνατές αναμνήσεις, λέει ο Halladay. «Τα δυνατά συναισθήματα έχουν την ικανότητα να αλλάζουν τον τρόπο επεξεργασίας των αναμνήσεων», λέει. «Είτε πρόκειται για θετικά είτε αρνητικά συναισθήματα, μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει πληροφορίες». Γι’ αυτό δεν θυμόμαστε κοσμικά γεγονότα, όπως αυτό που είχαμε για μεσημεριανό γεύμα πριν από δύο εβδομάδες, αλλά πιο συναρπαστικές ή τραυματικές καταστάσεις είναι κάηκε σε η μνήμη μας. «Θέλουμε να κρατήσουμε αυτές τις πληροφορίες και ο εγκέφαλός μας είναι πολύ καλός στο να το κάνει αυτό όταν του δίνεται ένα σύνθημα που θα έπρεπε», λέει ο Halladay. Έτσι, εάν ήδη δυσκολεύεστε να το αποκτήσετε Τόσο μακρύ Λονδίνο έξω από το κεφάλι σου, κατηγορούν τους συγκλονιστικούς στίχους: Η σπονδυλική μου στήλη έσπασε από το να μας σηκώσει στον λόφο… Ορκίστηκες ότι με αγαπούσες, αλλά πού ήταν οι ενδείξεις;
Είναι ευάλωτη — έτσι είμαστε και εμείς
Η Σουίφτ είναι ασυνήθιστα ανοιχτή για τη ζωή της, γράφοντας ακατέργαστους στίχους για τις προσωπικές της προκλήσεις και θριάμβους. (Στα πρώτα δευτερόλεπτα της νέας μελωδίας Δεκαπενθήμεροδηλώνει: Ήμουν λειτουργικός αλκοολικός μέχρι που κανείς δεν πρόσεξε τη νέα μου αισθητική.) Αυτή η ευπάθεια μπορεί να έχει βαθιά επίδραση στους ακροατές, λέει η Naomi Torres-Mackie, ψυχολόγος στο Lenox Hill Hospital στη Νέα Υόρκη. Οι πελάτες του Torres-Mackie φέρνουν το Swift σε συνεδρίες πιο συχνά από όσο θα περίμενε κανείς, χρησιμεύοντας ως καταλύτης για βαθύτερη ενδοσκόπηση. «Είχα μερικούς ανθρώπους να έρθουν κοντά μου και μου είπαν, «Απλώς άκουγα αυτή τη μουσική του Taylor ή ξαναεπισκεπτόμουν αυτό το άλμπουμ, και ξαφνικά μπόρεσα να εκφέρω όλα αυτά τα συναισθήματα που ήταν πραγματικά δύσκολο να εξπρές», λέει. Όπως σημειώνει η Torres-Mackie, η Swift αναφέρεται ή παραπέμπει σε θέματα όπως οι διατροφικές διαταραχές, η κατάθλιψη και η αυτοαμφισβήτηση στη μουσική της – και αυτό μπορεί να δώσει την άδεια σε μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται ότι μπορούν να κάνουν το ίδιο.
Κάνει τα κορίτσια και τις γυναίκες, ιδιαίτερα, να αισθάνονται ότι βλέπονται
Το φύλο παίζει ρόλο στα συναισθήματα που πυροδοτεί η μουσική της Swift. Οι κοινωνικοί κανόνες συνεχίζουν να περιορίζουν και να απορρίπτουν τα κορίτσια και τις γυναίκες, επισημαίνει η Torres-Mackie – ειδικά οι εμπειρίες, τα ενδιαφέροντα και τα συναισθήματά τους, τα οποία μπορεί να θεωρηθούν ανόητα ή άσχετα. Ωστόσο, μία από τις βασικές ψυχολογικές μας ανάγκες είναι να νιώθουμε ότι βλέπουμε και κατανοούμε. Τα τραγούδια της Σουίφτ «πραγματικά δίνουν στους ακροατές την αίσθηση ότι τα κορίτσια, στην πραγματικότητα, επιτρέπεται να είναι λυπημένα, θυμωμένα, χαμένα», λέει ο Torres-Mackie. «Οποιαδήποτε συναισθηματική εμπειρία είναι σημαντική και αξίζει να την τραγουδήσουμε».
Διαβάστε περισσότερα: Γιατί δεν μπορείτε να θυμάστε πολύ καλά αυτή τη συναυλία της Taylor Swift
Επιπλέον, τα τραγούδια της Swift εξετάζουν αποχρώσεις της ζωής που είναι συχνά μοναδικές για τις γυναίκες. Παίρνω Ανεχθείτε τοστο οποίο κράζει: Περιμένω δίπλα στην πόρτα σαν να είμαι παιδί / Χρησιμοποίησε τα καλύτερα μου χρώματα για το πορτρέτο σου / Στρώσε το τραπέζι με τα φανταχτερά σκατά / Και σε βλέπω να το ανέχεσαι. «Αυτό για το οποίο μιλάει είναι να κάνει συναισθηματική εργασία για έναν άντρα και να μην την εκτιμούν», λέει η Kerry McBroome, ψυχολόγος στο Μπρούκλιν. «Αγγίζει αυτή τη μοναδική συγκεκριμένη γυναικεία εμπειρία του να περιμένεις όλη αυτή τη συναισθηματική δουλειά από σένα και μετά να μην την αναγνωρίζεις ή να την αναγνωρίζεις ή να την επαινούν ή να ανταμείβουν για αυτό». Η McBroome θυμάται ότι ένιωσε μια γροθιά στο έντερο όταν άκουσε για πρώτη φορά το τραγούδι και σκέφτηκε: «Θεέ μου, Τέιλορ, φύγε από το ημερολόγιό μου».
Μας βοηθά να νιώθουμε συνδεδεμένοι με τους άλλους
Η Σουίφτ διαπρέπει στο να κάνει τις προσωπικές εμπειρίες να αισθάνονται καθολικές—και όταν συνδεόμαστε με μια εμπειρία που περιγράφει στιχουργικά, νιώθουμε ότι ανήκουμε στην «μεγαλύτερη κοινότητα των αποκαρδιωμένων ή των χαρούμενων», λέει ο McBroome. «Συνειδητοποιούμε ότι άλλοι άνθρωποι έχουν βιώσει τις ίδιες εμπειρίες και είναι μια αίσθηση ενότητας με ένα εκατομμύριο θαυμαστές». Πάρτε το περίφημο κασκόλ που περιγράφει η Swift που άφησε πίσω της στο σπίτι της πρώην αδερφής της στο Πάρα πολύ καλά. Ο McBroome περιμένει ότι πολλοί ακροατές θα αγαπήσουν το τραγούδι επειδή και αυτοί έχουν αφήσει ένα κασκόλ ή κάποιο άλλο συναισθηματικό αντικείμενο στο σπίτι κάποιου, κατανοώντας ότι έχει χαθεί για πάντα. «Είναι εύκολο να βάλεις τη δική σου σφραγίδα και μετά να συνειδητοποιήσεις ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους που έχουν αφήσει σημάδια ο ένας στη ζωή του άλλου. Και νομίζω ότι το κάνει αυτό χρησιμοποιώντας τόσο συγκεκριμένες εικόνες».
Διαβάστε περισσότερα: Οι γλώσσες αγάπης πραγματικά βελτιώνουν τη σχέση σας
Επιπλέον, υπάρχει ο στρατός των Swifties που έχουν συσπειρωθεί γύρω από το αστέρι—και ο ένας τον άλλον. Ο Έκας, ο οποίος είναι 45 ετών, πήρε πρόσφατα μια κλήση από μια 79χρονη φίλη που άκουσε τη Swift για πρώτη φορά και της άρεσε αυτό που άκουγε. Η τάξη της βοήθησε στη δημιουργία ιδεών για δώρα γενεθλίων για μια 8χρονη Swiftie. Και ένας από τους λίγους μαθητές της είπε ότι είχε εγγραφεί στην τάξη επειδή ήθελε να μπορέσει να συνδεθεί με τις αδερφές του, που είναι θαυμαστές. Όταν η Έκας πήγε μόνη της στο Eras Tour της Swift πέρυσι, περνούσε ώρες διασκεδάζοντας με μια παρέα αγνώστων. Η Σουίφτ «είναι τόσο θετική και αναζωογονητική», λέει – κάτι που διαπερνά την κοινότητα των θαυμαστών της και βοηθά στην καλλιέργεια συναισθηματικής προσκόλλησης στη δουλειά της.
Της αρέσει να τα βάζει μαζί μας
Τις μέρες που προηγήθηκαν Τμήμα Βασανισμένων ΠοιητώνΣτην κυκλοφορία του, η Έκας και οι μαθητές της έπεσαν κάτω από μια κουνελότρυπα μετά από μια κουνελότρυπα από θεωρίες και εικασίες για το νέο άλμπουμ. Σουίφτ—που λατρεύει να πέφτει Πασχαλινά αυγά— αποκάλυψε μια αναδυόμενη εγκατάσταση βιβλιοθήκης γεμάτη ενδείξεις για αποκρυπτογράφηση. Όλο το αινιγματικό «τροφοδοτεί τη σχέση που νομίζουμε ότι έχουμε μαζί της», λέει ο Έκας. «Σκεφτόμαστε, «Ω, δίνει μου αυτό το στοιχείο.» Αυτό ενισχύει τον δεσμό που νιώθουμε με αυτήν και τη μουσική της. Επιπλέον, προσπαθεί να αποκαλύψει κρυφά μηνύματα αυξάνει την προσμονή, μαστίγοντας τους θαυμαστές σε φρενίτιδα—πράγμα που σημαίνει ότι τα συναισθήματά μας ήταν ήδη σε έξαρση στο νέο άλμπουμ. Αυτό σχεδόν εγγυάται μια σπλαχνική αντίδραση. «Νομίζω ότι της αρέσει πραγματικά και διασκεδάζει να τα βάζει μαζί μας», λέει ο Έκας. «Νιώθω σαν να κάθεται αναπαυτικά αυτή την εβδομάδα με τις γάτες της και τον Τράβις να λέει «Χα χα χα»».