Όταν η δουλειά με νόημα αποτυγχάνει
Είναι εύκολο να αφήσουμε το υψηλό άγχος να μας κλέψει την πλήρη προσοχή. Συχνά, υψηλό άγχος μας αφήνει ευάλωτους σε μια απορυθμισμένη, μη παραγωγική κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε αξιόπιστους πόρους με τους οποίους μπορούμε να συνδεθούμε για να ανανεώσουμε και να διατηρήσουμε την πνευματική, συναισθηματική και σωματική μας ενέργεια και να μας βοηθήσουν να ανακάμψουμε από εργασιακούς στρεσογόνους παράγοντες που, αν αφεθούν ανεξέλεγκτοι, μπορούν να μας κάνουν ευάλωτους στην επαγγελματική εξουθένωση.
Ως ερευνητής επαγγελματικής εξουθένωσης, η εργασία μου επικεντρώθηκε στον εντοπισμό των πιο αξιόπιστων και αποτελεσματικών πόρων με τους οποίους μπορούν να συνδεθούν οι άνθρωποι για να προστατευτούν από εξουθένωσης. Έχω πραγματοποιήσει εκατοντάδες συνεντεύξεις σε βάθος με ανθρώπους που βιώνουν υψηλό στρες στη δουλειά, αλλά δεν έχουν καεί. Από την έρευνά μου, διαπίστωσα ότι όσοι έχουν μια βαθιά, διαρκή σχέση με τον σκοπό τους και την αίσθηση ότι ασχολούνται με ουσιαστική εργασία είναι σημαντικά λιγότερο ευάλωτοι στην επαγγελματική εξουθένωση. Ωστόσο, ενώ το να έχετε υψηλό επίπεδο δέσμευσης με την εργασία σας μπορεί να σας προστατεύσει από την εξάντληση, η υπερβολική ενασχόληση με ουσιαστική εργασία μπορεί να έχει ορισμένους πιθανούς κινδύνους.
[time-brightcove not-tgx=”true”]Στην πραγματικότητα, μερικοί από τους ανθρώπους που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο εξουθένωσης είναι εκείνοι που αγαπούν ειλικρινά τη δουλειά τους και που συνήθως κάνουν το παραπάνω μίλι. Αυτό σίγουρα δεν αποτελεί εγγύηση ανάπτυξης επαγγελματικής εξουθένωσης, αλλά είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε τα κρυφά μειονεκτήματα του να αφοσιώνεστε σε ουσιαστική εργασία και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αποτύχει.
Ίσως ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι ότι η επαγγελματική σας ζωή γίνεται απλά μη βιώσιμη. Είτε είναι ο αδυσώπητος ρυθμός, η συναισθηματική ή ψυχική ένταση, οι πολλές ώρες εργασίας ή ένας τρομακτικός συνδυασμός και των τριών, το να ενταχθείς στη δουλειά σου χωρίς αρκετό χρόνο για επαναφόρτιση μπορεί να σε βάλει σε γρήγορο δρόμο για εξάντληση.
Διαβάστε περισσότερα: Γιατί είμαστε πιο εξαντλημένοι από ποτέ
Ερευνητές έχουν σημειώσει μια ιδιαίτερη ευπάθεια στην επαγγελματική εξουθένωση σε όσους ασχολούνται με τα «βοηθητικά» επαγγέλματα, όπως π.χ εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, κοινωνικούς λειτουργούς, μέλη κληρικών, συμβούλους, προπονητές ζωής και άμεσους παρόχους φροντίδας. Αυτοί οι επαγγελματίες τείνουν να είναι βαθιά στοχευμένοι και συχνά δίνουν προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων έναντι των δικών τους. Πολλοί από αυτούς είναι επίσης ευάλωτοι σε ένα σχετικό φαινόμενο γνωστό ως ενσυναίσθηση, μια ισχυρή αποτρεπτική απάντηση στον πόνο και την ταλαιπωρία των άλλων που προκύπτει όταν αφιερώνετε πολύ χρόνο στη φροντίδα αυτών που υποφέρουν. Η ενσυναίσθηση οδηγεί τους ανθρώπους να αποσύρονται σε μια προσπάθεια να προστατεύσουν τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα την αποφυγή, τον κυνισμό και τα μειωμένα κίνητρα – μερικά από τα ίδια σημάδια επαγγελματικής εξουθένωσης. Η ίδια ευπάθεια στην επαγγελματική εξουθένωση υπάρχει σε άτομα που καθοδηγούνται βαθιά από την αποστολή και που δίνουν προτεραιότητα στις ανάγκες και τους στόχους του οργανισμού τους έναντι των δικών τους. Οι εκπαιδευτικοί, οι ακτιβιστές και οι μη κερδοσκοπικοί υπάλληλοι είναι σπουδαία παραδείγματα, όπως και οι ιδρυτές startup, οι επιχειρηματίες, οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων και οι δημιουργοί αλλαγών και οι διαταράκτες όλων των πλευρών.
Πάρτε, για παράδειγμα, την Jenn Richey Nicholas, η οποία εργαζόταν για μια κορυφαία εταιρεία γραφικών σχεδίων σε ένα έργο πολύ υψηλού προφίλ που θα μπορούσε να δει σε όλο τον κόσμο. Ονειρευόταν να γίνει γραφίστας από τότε που ήταν στο γυμνάσιο και πάντα της άρεσε η ιδέα να είναι σε μια εξαιρετικά ταλαντούχα ομάδα όπου ο Richey Nicholas και οι συνάδελφοί της μοιράζονταν το πάθος για το σχέδιο. Η φήμη της εταιρείας βασιζόταν σε αυτό το έργο και είχε τη δυνατότητα να καθορίζει την καριέρα για ολόκληρη την ομάδα. Όλοι αναμενόταν να εργάζονται 120 ώρες την εβδομάδα ή περισσότερες. Πολλοί άνθρωποι κατέφευγαν στον ύπνο κάτω από τραπέζια συνεδριάσεων και πήγαιναν σπίτι μόνο για ντους. Ο Richey Nicholas περιέγραψε πώς «οι άνθρωποι έπεφταν σαν μύγες από εξάντληση» και αφού ένας συνάδελφος λιποθύμησε πολλές φορές, έπρεπε να εισαχθεί στο ER. «Φοβόμουν ότι θα καταστρεφόμουν στη βιομηχανία αν έκανα ένα διάλειμμα», μου είπε. «Ο φόβος ήταν το μόνο πράγμα που με κράτησε εκεί».
Μετά από μήνες αυτού του εξαντλητικού προγράμματος όπου η Richey Nicholas έσπρωξε τον εαυτό της στα σωματικά και πνευματικά της όρια, όλα ήρθαν στο κεφάλι μια μέρα όταν πήγε στην ταράτσα του κτιρίου των γραφείων της, στάθηκε στην προεξοχή και σκέφτηκε να πηδήξει. «Ήθελα απλώς να τελειώσει ο πόνος», είπε ο Richey Nicholas. Η όρασή της θόλωσε καθώς στεκόταν εκεί και δεν θυμάται πολλά περισσότερα από το επεισόδιο, εκτός από το ότι κάποιος την πήγε πίσω στο γραφείο. Απίστευτα, κατάφερε να επιστρέψει στη δουλειά και να ολοκληρώσει το έργο. «Το να φύγω δεν ήταν επιλογή», είπε. Όταν τελικά τελείωσε, πήγε σπίτι και κοιμήθηκε για δύο εβδομάδες.
Λίγο αργότερα, πήγε στο Λονδίνο για να επισκεφτεί έναν φίλο που ήταν επίσης γραφίστας. Η Richey Nicholas έμεινε έκπληκτη όταν είδε ότι η φίλη της και η ομάδα της δούλευαν από τις εννέα έως τις πέντε — και η φίλη της έμεινε έκπληκτη όταν άκουσε τι είχε περάσει. «Απέκτησα μεγάλη προοπτική για την τοξικότητα στην οποία είχα τυλιχθεί», είπε. «Αυτή η εμπειρία με έκανε να χάσω την αίσθηση του εαυτού μου. Ένιωθα ότι το σώμα μου δεν ήταν καν δικό μου».
Αλλά τώρα ήταν ξύπνια και συνειδητοποιημένη, και δεν γυρνούσε πίσω. «Από τότε», μου είπε ο Ρίτσι Νίκολας, «έχτισα τον εαυτό μου και την εργασιακή μου ηθική γύρω από το να μην το κάνω ποτέ ξανά». Έφυγε από αυτή την εταιρεία και εργάστηκε ως σχεδιάστρια σε άλλες εταιρείες για μερικά χρόνια, ενώ ονειρευόταν να ξεκινήσει τη δική της επιχείρηση. Σήμερα διευθύνει μια επιτυχημένη εταιρεία γραφικών σχεδίων που έχει δεσμευτεί να έχει θετικό κοινωνικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο στον κόσμο και όπου η ψυχική υγεία και η γενική ευημερία αποτελούν προτεραιότητες. «Σπάνια εργαζόμαστε περισσότερες από 40 ώρες την εβδομάδα», είπε ο Richey Nicholas. «Θέλουμε να γίνουμε πρότυπο για άλλα στούντιο. Η ελπίδα μας είναι ότι, μία προς μία, εταιρείες σαν τη δική μας θα αλλάξουν σταδιακά την τοξική κουλτούρα αυτού του κλάδου».
Όταν αγαπάτε τη δουλειά σας και τη θεωρείτε πρόσκληση, ή εάν είστε εξαιρετικά στοχευμένοι και αφοσιωμένοι, η δουλειά σας θα απαιτήσει πολλά από εσάς. Συχνά μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας υπερβολικά εκτεταμένο, επειδή είστε τόσο παθιασμένοι με τον σκοπό σας και ενδιαφέρεστε τόσο βαθιά για τη βελτίωση της ζωής των άλλων ή είστε υπερβολικά αφοσιωμένοι στην αποστολή ή τους στόχους του οργανισμού σας. Αλλά χωρίς επαρκείς περιόδους για ξεκούραση και επαναφόρτιση, ο κίνδυνος είναι υψηλός για εξάντληση, αποπροσωποποίηση και, στη συνέχεια, έλλειψη αποτελεσματικότητας, καθώς γίνεστε ολοένα και πιο καταβεβλημένοι και εξαντλημένοι.
Όταν η εργασία γίνεται το επίκεντρο της ζωής μας (για οποιονδήποτε λόγο) – ή όταν η ταυτότητά μας περικλείεται υπερβολικά σε αυτό που κάνουμε για να ζήσουμε – διατρέχουμε τον κίνδυνο να κάνουμε πάρα πολλές προσωπικές θυσίες και να χάσουμε τη φροντίδα του εαυτού μας , αφήνοντάς μας ώριμους για εξάντληση.